barwa głosu

См. также в других словарях:

• barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… …   Słownik języka polskiego

• barwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. barwawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość ciała fizycznego odbierana wzrokowo, zmieniająca się w zależności od oświetlenia; kolor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barwy ciepłe,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ton — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięk towarzyszący drganiom akustycznym o tej samej częstotliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tony… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brzmienie — n I 1. rzecz. od brzmieć Brzmienie melodii walca. 2. muz. «całokształt odbieranego wrażenia dźwiękowego; dźwięczność, rozległość, donośność dźwięku (głosu); potocznie barwa dźwięku» Brzmienie fortepianu, skrzypiec. Piękne brzmienie głosu… …   Słownik języka polskiego

• zabarwienie — n I 1. rzecz. od zabarwić. 2. «barwa, kolor» Dyskretne, jaskrawe, subtelne zabarwienie czegoś. Zabarwienie gleby, skały, liści. Zabarwienie twarzy. Mieć, przybrać jakieś zabarwienie. przen. a) «charakter, odcień, piętno» Zabarwienie polityczne,… …   Słownik języka polskiego

• tembr || timbre — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tembr || timbrebrze {{/stl 8}}{{stl 7}} barwa dźwięku różnicująca dźwięki o tej samej wysokości i głośności, charakterystyczna dla danego instrumentu muzycznego lub głosu ludzkiego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• regestr — m IV, D. u, Ms. regestrtrze; lm M. y ( a) 1. przestarz. «część skali dźwiękowej głosu lub instrumentu, charakteryzująca się określoną barwą; rejestr» 2. przestarz. «spis, wykaz, lista; rejestr» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• tembr — m IV, D. u, Ms. tembrbrze; lm M. y «barwa dźwięku, tj. podstawowe wrażenie dźwiękowe, pozwalające odróżnić od siebie dźwięki o jednakowej wysokości i głośności; charakterystyczne brzmienie głosów ludzkich lub instrumentów» Miły, łagodny, ostry… …   Słownik języka polskiego

• jasny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jaśni, jaśniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dający mocne światło, intensywnie świecący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jasna lampa, żarówka. Jasne światło. Jasny blask ognia. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nosowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od rz. nos (w zn. 1.): Przegroda, jama nosowa. Otwory nosowe. Okolica nosowa czaszki. Rezonans nosowy. Głoska, artykulacja nosowa. {{/stl 7}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabarwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zabarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} barwa, kolor, odcień jakiegoś koloru : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień